sinemada film izler gibi izlediğim, başından beri gözlerimi bile ayırmakta zorlandığım harika konser.

bruce'un sesi ilk başlarda biraz çatlaktı fakat daha sonra kendine geldi ve yardırmaya başladı. geri kalan herkes ise gününde ve kelimenin tam anlamıyla yardırıyorlar. janick bir ara gitarını sallayıp yere attı sonra ayağıyla çalmaya çalıştı, harika görüntülerdi. dave murray'nin ise yanaklarını sıkmak istiyorum.

ve an itibariyle number of the beast sonrası bruce nutuk çekiyor. tüm dinlerin, milletlerin, ırkların aslında çok farklı olmadığından, hepimizin eşit olduğundan bahsediyor. daha sonra herkese güzel bir hayat, sevgi dolu bir yaşam ve güzel bir bira diliyorum dedikten sonra "but today my friends, we're blood brothers" diyerek blood brothers'a giriş yaptı. tüyler diken diken dinliyorum...